European Centre for Zoroastrian Studies

  • Plein écran
  • Ecran large
  • Ecran étroit
  • Increase font size
  • Default font size
  • Decrease font size
E-mail Print

زرتشت و فراموشی ها

فرستاده ای از همکار ار جمند کانون
جهانگير موبدگشتاسب اشيدری - آمريکا

خوانندگان گرامی پس از تاخت و تاز تازیان به ایران زمین زیر فشار و شکنجه ها و آزار آنان و ایرانی نماهای تازی پرست و از خود بیگانه در نتیجه نام و نشان و اندیشه والای زرتشت رو به فراموشی گزاشت و نام بیگانگان بر سر زبانها آمد. پایه و مایه شکست خوردنهای پی در پی و سیه روزی ایرانیان در درازای 1400 سال نیز همین فراموشی بزرگ و از بین بردن اندیشمندان و بزرگان خویش بوده است . هنوز در جهان به بزرگی و بینشمندی زرتشت کسی یافت نمی شود و در هیچ جای جهان مردمی را به فراموشکاری ایرانی از بزرگی خود و ستمی را که به اندیشمندان خود روا داشته اند که خود آنها را خوار کرده است نمیتوان دید .
اینک روز بازشناسی و ارج نهی گنجینه های ماست . چرا زرتشت را دوست داشتم . زمانی که به آمریکا آمده بودم چون با بودن سن بالا توانائی کار کردن نداشتم باین فکر رسیدم که برای سرگرمی روزانه کاری پیدا کنم این بود که به خواندن و پژوهش کتابهای ( مقدس ) سایر ادیان مانند یهودی ، مسیحی ، هندوئی و ... پرداختم و در بین همه آنها دریافتم که پیام زرتشت این آموزگار بزرگ چه اندازه زندگی ساز است و هیچ اندیشه ای به رسائی و والائی و مردمی او یافت نمیشود . همه فلسفه ها و آنین های جهانی باید فرهنگ و رفتار را از ( گاتها ) بیاموزند .
هنگامی که کسی شیفته اندیشه راه و آئین و روشی میشود باید آن را ریشه یابی کند . به فرنودهای ( دلایل ) آن نیز دست بیابد و هیچگاه کورکورانه خود را بآنها نسپارد . زمانی که بیش از پیش من به بررسی و پژوهشگری پیرامون اندیشه زرتشت پرداختم هر چه بیشتر پیش رفتم دریائی بیکران تر روی خود دیدم که هر دم مرا شگفت زده میکرد که امروز به سادگی میتوانم بگویم چرا بیشتر از پیش شیفته زرتشت شدم و به او دل بستم .
دلباختگی ام به او دو فرنود بنیادین دارد :
نخست اینکه آئین مزدیسنا بزرگترین و با شکوهترین ماندگار نیاکان آزاده و کشور کهن سال و باستانی ماست. از اين روست که هر کس خود را ایرانی میداند باید آنرا گرامی بدارد و در راه گسترش و بزرگ داشتن با همه جان و دل بکوشد زیرا از ماست و از گزشتگان سرافراز ماست نه از بیگانگان .
دوم اینکه آموزشهای فرهنگ رفتاری ( اخلاق ) زرتشت در اوج رسائی و والائی است که در هیچ اندیشه دیگری یافت نمیشود . آنچه را که او در چند هزار سال پیش بر زبان آورده در هیچ نوشته و دفتری و سخنی نمیتوان دید او هزاران سال جلوتر از همگان زیسته است.
چیزی است که آدمی را از جانور جدا می سازد و مُهر برتری بردیگر آفریده ها را بر پیشانیش می چسباند . ایرانیان باستان اگر از فرهنگ رفتار نیکی برخوردار بودند و از این رو بر جهان فرمانروائی میکردند برای این بود که از دستورهای زندگی ساز و والای زرتشت پیروی می نمودند و اگر امروز خوار و زبون شده اند برای آن است که به این اندیشه های نیک و بلند پایه پشت کرده اند. به جاست از گفته دکتر ( آدلف راپ ) آلمانی سخنی درباره زرتشت و آئین مزدیسنا بیاورم . این خاورشناس دانشمند اروپائی مینویسد چیزی که در تاریخ ایران بیش از همه دلنشین و گیراست و روان مینوی ایرانیان را در زندگی بافت میدهد چگونگی آموزش و پرورش آنها بوده است که از دوران خردسالی در روان آنان سرچشمه نور و نیک خواهی و نیک گرائی جاری گردیده و آنها را در شاهراه راستی و درستی راهنمائی نموده است تا یک جامعه درست و شایسته و خوب بیافرینند و همگان بتوانند در آینده شایستگی های خود را برای کار گزاریهای بایسته به کشور و مردمش نشان دهند و از دید من نوشته ای که هنوز از شایستگی ها و توانائی و بی همتائی برخوردار است که چنین جامعه ایی را نه تنها در ایران که در جهان بسازد ( گاتها ) که سروده های شور انگیز آسمانی زرتشت میباشد نمیتوان برایش بهائی پیش بینی کرد چون گنجینه نایابی است . ( گاتها) یک نوشته برجسته و ارزشمند و دینی و ادبی نیست . این سرودها سرچشمه زاینده زندگی مینوی و جاودانی آدمیان نیز است . زرتشت یک آموزگار بزرگ جهانی و پیام او جهانی میباشد از این رو همه می توانند آنرا همچون بهترین و برترین نوشته فرهنگ رفتاری بخوانند و در زندگی خویش راهنمای خود قرار دهند و خوشبخت روزگار را بگزرانند بی هیچگونه گزافه گویی و تردید و دو دلی هرکسی از دستورهای زرتشت پیروی نماید درهای فرخندگی و کامیابی و بهروزی و شادکامی را به روی خود میگشاید . بزرگ مردی که از جنگ و کشتار و خونریزی بیزارست و از دروغ و گمراهی روی گردان و از بدی و زشتی گریزان . امید است آنهائی که خواهان نیک بختی و خجستگی های روزافزونند به راه زرتشت که همان اندیشه نیک و گفتار نیک و و کردار نیک و دیگر اندرزهائی که در ( گاتها ) سروده شده است بروند .

 

You are here: