جهانگير موبدگشتاسب اشيدری (آمريکا); راه یکی است و آنهم راستی است
گاهی از زمانها انسان بفکر فرو می رود و دچار دگرگونی میشود از آنچه می بیند و می شنود از نهادش بر می آید که چرا به این روزگار زشت دچار شده ایم ؟ مگر اندیشه و راه و آئین ما ایرانیان راستگوئی نبود؟ مگر ما نبودیم که همه تاریخ
نویسان جهان نوشته اند که دروغ در بین ایرانیان باستان راه نداشت؟ مگر ما نگین جهان در فرهنگ راستی و درستی و نیکوکاری و نیک کرداری نبودیم ؟مگر اندیشمند تکدانه جهان ،اشوزرتشت اسپنتمان نبود که همه جا از (اشا) نماد راستی و درستی سخن میگوید؟ مگر همه جا سپارش نشده است که با پیمودن پله های راستی به جایگاه (به وبهین) میرسیم . پس چه شده است که چنین آلوده اندیشه زشت و ناروا شده ایم که خود ما بدی و خوبی را از هم نمیتوانیم جدا سازیم و چنین غوته ور ناراستیها و دروغ پردازیها گشته ایم که خود نمیدانیم؟ بیاد نوشته ارزشمند استاد مهرداد مهرین زبر نام آئین زرتشت افتادم که نوشته است : دروغ یا دروج آزردن و آزار رساندن است که در آئین ( مزدیسنا) در بالای سر همه زشتیها و نابکاریها نشسته است . دروغ خود تنها نیست او فرزندانی دارد به نام ریا، چاپلوسی،پیمان شکنی،دوروئی،نیرنگ ، گران فروشی، کم فروشی، دست درازی، بدجنسی،حسادت و آفریننده همه زشتکاریها ی روزگار است و آدمی را به سوی هر نابکاری میراند و اخلاق شایسته را از او میگیرد و تبهکاری را جانشین آن میکند و کشور و مردم را در بدی و کارهای نکوهیده و ناشایست غوته ور می سازد .اشو زرتشت اسپنتمان در (گاتها) چنین سروده است : هیچکس از شما به پیام و آئین دروغگو گوش ندهید زیرا بی گمان او خانه و دهستان و شهر و کشور را به سوی نیستی و تباهی میکشاند. کمی بیندیشیم تا پی ببریم که چرا سرنگون شدیم و آبرو و کشور و هستی خود را از دست داده ایم در کارهایمان کامیاب و کامروا نمی شویم و روز خوشبختی را نمی بینیم و همچنان در سیاهی دردناک درماندگی دست و پا میزنیم . رویگردانی از اندیشه پاک ایرانی (اهورائی) و در دام آئین بیگانگان است که ما را به این روز سیاه نشانده است. از روزی که پا در کشور ما بازکردند این سیاه بختی ها باریدن گرفت زیرا بنیانگزاری آن بر پایه دروغ و نیرنگ استوار است . همه دستورها و فرمانها و سپارشها بر پایه دروغ و نیرنگ پا برجا میباشد پس تنها راه رهائی شستن آلودگی دامان خود از اندیشه این بیگانگان است. دروغ آفتی خانمان سوز و ویران گر است با دروغ است که فریب و کارهای زشت و ناشایست آفریده میشوند و فروزه های پاک آدمی از میان میرود و درستیها نابود می شوند و اندیشه نادانی و بیخردی و گمراهی در همه رگ و ریشه و جان پیوند میخورد و رویدادهای تلخ و دردناک بر ما چیره میشود و بی بند و باری ناکامی و دزدی جنایت و بدکاری در کشور غوغا میکند و درست همان میشود که 1400 سال است بدان دچار شده ایم.
هر گاه دانشمندی ،خردمندی ،پژوهشگری و دانائی،دلسوزی ،میهن دوستی خواسته است لب از هم باز کند و راستیها را بگوید چماغها سر بر آسمان کشیده و همراه دشنام و بد و بیراه و برچسب دروغهای گوناکون بر او میشورند و به سرو کله اش میکوبند.یکی با خدای نادیده پیوند بر پا می سازد و از سوی او سخنانی بر زیان می آورد که در غوتی هیچ عطاری دیده نمیشود ولی با پرروئی همه را به نام خدا به خورد مردم نادان و ساده دل میدهد.
