Print

از دکتر خسرو خزاعی ( پرديس)هفت گام عرفان در آئين زرتشت

 

از دکتر خسرو خزاعی - پرديس

هفت گام عرفان در آئين زرتشت
يک بررسی کوتاه

رسيدن به اهورا مزدا با پرورش و پويايي و گسترش ويژگي ها و نيروهاي درونی ، مهمترين آرمان يک پيرو آئين زرتشت در زندگي است . ابر انديشمند و آموزگار جهانی زرتشت به اين باور است كه اگر انسان رفتار خود را به شش فروزه يي كه از اهورا مزدا (خداوند) سرچشمه گرفته هما هنگ سازد ، به هفتمين گام که آميختگی با اهورا مزدا باشدخواهد رسيد..
در اين هفت گام مرز ميان زندگی مادی ( گتيک يا گيتی) و زندگی مينوی ( منوک ) مطرح نيست. چون تکامل هميشه در جريان است و مرز نمی شنا سد .
نخستين گام در راه رسيدن به اهورا مزدا ، پيمودن راه« اشا» يا راه راستی و درستی كه در زبان فارسي به ارديبهشت تبديل شده است . اشا در ذات اهورا مزدا (خداوند) ، هنجار و نظام آفرينش و نيروی نظم بخشيدن به تمام ذرات درست کننده جهان است ، اين فروزه در انسانها نيز كوششي براي بوجود آوردن هماهنگي در انديشه و گفتار وکردار بر پاية اشا ، يعني راستي و درستی است،
گام دوم . « وَهومن» يا نيک انديشی است که از منش نيك سرچشمه گرفته است ، نيك انديشي يكي از فروزه هاي ذاتي اهورا مزدا است كه انسان بايستي در اين گام آن را در خود پرورش دهد . اين واژه در زبان فارسي به بهمن تبديل شده است .
گام سوم ، « خْشَترَه » يا چيرگی به احساسات دنيای درونی و پرورش توانايي مينوي در خود ميبا شد..
بوجود آوردن و پرورش نيک کرداری در خود يعنی کوشش برای خوشبخت زيستن و خوشبخت کردن ديگران ، توانايي گذشت ، توانايي دفاع از راستی ونبرد با دروغ ، توانايي رسيدن به آزادي و آزاد گی که همه در راه خود سازی بکار گرفته ميشوند، گام سوم عرفان زرتشت است . اين واژه در زبان فارسي به شهريور تبديل شده است.
گام چهارم ، پس از چيرگی به احساسات دنيای درونی در گام سوم به گام چهارم که فروزة
« آرميتی» يا آرامش درونی است ميرسيم.
بوجود آوردن آرامش درونی و خاموش کردن تشويش و تشنجات در خود اجازه خواهد داد که با خويشتن خود يعنی با راهنمای درونی خود که زرتشت آنرا « سرا اوشا» يا « سروش» ناميده ارتباط پيدا کرده وبه ندای راه گشای او گوش فرا دهيم. واژه « ارميتی» در فارسي به سپندارمز يا اسفند تبديل شده است .
گام پنجم، « هَه اوروَتات» يا رسائی و تکا مل است که در فارسي به آن خورداد ميگويند. در اين گام انسانی که از چهار گام پيشين گزشته، به مرز های تکامل و رسايي ميرسد و کم کم به ششمين گام يعنی جاودگانی نزديك ميشود.
گام ششم « امرتات » يا جاودانگي است . به فارسی آنرا امرداد ميگويند. پس از رسيدن به مرزهای تکامل و رسائی، انسان بصورت روان که در دئنای آن ( وجدان آن) همه چيز او يعنی انديشه های او، گفتار های او و کردار های او ظبط شده به زندگی جاودانی خود ادامه خواهد داد..
گام هفتم .اين چنين انسانی، با گزشتن از شش گام پيشين، به گام هفتم قدم خواهد گزاشت، که همان رسيدن و آميخته گرديدن در فروغ بی پايان اهورا مزدا است. جائی که تنها شادی و خوشبختی مطلق ميباشد.

======================
** برای روشن شدن اين موضوع پيچيده و مهم از هموندان ارجمند « کانون اروپائی برای آموزش جهان بينی زرتشت» در بروکسل خواهش ميکنيم تا در دوره های آموزشی که کانون در اين باره برگزار ميکند شرکت نمايند.